Nieporozumienia intryga jest bardzo seansie i tym do tego mikołaj Litwie. Sowieci uciekając przekazali Wilno Litwinom. Piłsudski zdecydował się nietypowe rozwiązanie problemu. Aby zająć Wilno posunął się do podstępu. Zlecił gen. Lucjanowi Żeligowskiemu, dowódcy Litewsko-Białoruskiej Dywizji Piechoty, upozorować buntkroczyć do Wilnaaździernika 1920 oddziały Żeligowskiego weszły do miasta. Proklamowano utworzenie państwa, tzw. Litwy Środkowej. 20 lutego 1922 jej parlament przyjął uchwałęłączeniu Litwy Środkowej do Polski. Wilno stało się stolicą województwaniu 19 września 1939 Wilno zajęły wojska radzieckie. Patrz: Obrona Wilna 1939 października 1939 Sowieci przekazali miasto Litwinom, lecz 15 czerwca 1940, ponownie je zajęli. 14 lipca 1940 zaczęły się wywózki Syberięzasie wojny prześladowaniaeportacje objęły 35 tys. mieszkańców Wileńszczyzny, głównie polskiego pochodzenia. 22 czerwca 1941 Niemcy zbombardowali miastoilka dni później je zajęli941gzekucjach przeprowadzonych przez Niemców oraz grupę kolaborującychimi Litwinów zorganizowanychddział specjalny we wsi Ponary zginęło 100 tys. mieszkańców oraz 20 tys. Polakówipca 1944 skoncentrowana pod miastem polska Armia Krajowa rozpoczęła atak Wilnoilka dni po nadejściu Armii Czerwonej NKWD aresztowało wszystkich polskich żołnierzyficerów oraz wydarło Wilnoąk polskich. Następnie już znacznie okrojoną terytorialnie Litwę razemilnem włączono do Związku Radzieckiegoo 1944 większość polskich mieszkańców została przesiedlona. Od tego czasuilnie zaczęli masowo osiedlać się Litwiniosjanie. Ruchy niepodległościowe zapoczątkowanezerwcu 1988 przez Litewski Ruch Rzecz Przebudowy nasiliły się990 styczniu 1991 doszło do starć pod wieżą telewizyjną. Od 17 września 1991 Wilno jest stolicą niepodległej Litwy. Puńsk to miejscowość położona Pojezierzu Wschodnio-suwalskimółnocno-wschodniej części województwa podlaskiegoowiecie sejneńskim. Puńsk jest silnym ośrodkiem kultury litewskiej. Mieszka wielu litewskich twórców ludowych. Znajduje się redakcja litewskiego czasopisma Aušra oraz Dom Kultury Litewskiejiceum Ogólnokształcąceęzykiem wykładowym litewskimudynku Urzędu Gminy znajduje się sklepydawnictwami litewskimiuńsku są też lokaletórych kupićjeść można różne litewskie specjały Dwa największe festiwale lokalnego folkloru odbywają sięuńsku podczas nocy świętojańskiej oraz 15 sierpniawięto Wniebowzięcia NMP Wówczas odbywają się tun. występy litewskich zespołówudowych strojach. Zabytkiiejsca turystyczne. skansen wsi litewskiej zbudowany986 roku. Jest to okazała zagroda wiejskarzełomu XIXX wieku. Składa sięomu mieszkalnego, stodoły, obory, spichlerzatudniurawiem. stara plebaniatuletnim budynku mieści się obok kościoła. Obecnie znajdują się wystawy dawnych strojów ludowych rękodzieła ludowego: tkaniny, rzeźby, ceramiki, pleciionki, etc. zabytkowy neogotycki kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Pannyat 1877, wewnątrz którego znajdują się liczne rzeźby, witraże, ołtarzeitewska ornamentyką, chorągwie, serwety zdobione litewskim haftem ludowe kapliczki litewskie, stojąceóżnych punktach miejscowości Muzeum Etnograficzne mieści sięudynku domu kultury, zawierające ponadysiące eksponatów związanychospodarstwem domowym, uprawom rolizemiosłem, zbieranych przez emerytowanego nauczyciela Józefa Vainę osada jaćwisko-pruska pomysłodawca, Piotr Łukaszewicz, zamiar wybudować zamekzterema basztami otoczony fosąramą Kowno to drugie pod względem liczby mieszkańców miasto Litwyajwiększy ośrodek przemysłowy kraju. Położonerodkowej Litwiebiegu Niemnailii. Do 1918 Kowno było miastem granicznymspółczesne lewobrzeżne dzielnice Aleksotaoniemoń leżałyrólestwie Polskimkresie międzywojennym Kowno, od 1920 roku, pełniło rolę stolicy Litwy, co przyczyniło sie do jego rozwojuzrostu liczby mieszkańców0 tys. do 150 tys. Obecnie jest to miastoajwiększym udziałem populacji litewskiej 88% spośród niespełna czterystu tysięcy mieszkańców. Zabytki Kowna. Kościół św. Michała Archaniołaownie dawna cerkiew prawosławna, kościół garnizonowy Informacjelikach cookie. strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcejelu ich używaniaożliwości zmiany ustawień Cookiesrzeglądarce. Czytaj więcej. Menu główne. Wybuch wojny. Tragiczny wrzesień 1939ojej pamięci. Tyle lat upłynęło od tej datyspomnienia są wciąż tak żywe. Wojna. Straszne słowo, takie krótkieieszcząceobie ogrom nieszczęść, tragedii, wylanej krwiez. Co znaczyło ono dla nas, dzieci? Jego tragizm poznawaliśmy własnej skórze. Pamiętam doskonale dzieńo września. dzieci, przejęte rozpoczęciem roku szkolnego, od jakiegoś czasu żyliśmy już szkołą, nauką. Tymczasem zamiast uroczystości szkolnych rozpoczęły się bombardowania. Pierwszy, chyba rozpoznawczy nalot40. Powyskakiwaliśmyóżek. Samoloty, zda się tuż nad dachami, okropny huk, przerażenie. Groza padła wszystkich jedni krzyczeli „wojna, wojna inni woleli wmawiać sobie, że to tylko manewry, choć skrzydłach samolotów widoczne były czarne krzyże, tzw„krojce Następny nalotół godziny po pierwszym, nie był już paradą. Posypały się bombyo gęsto. Ludzie, przerażenidezorientowani, nie wiedzieli, co czynić. mojej ulicy Krakowskiej nikt nie miał radiaopiero po jakimś czasie dowiedzieliśmy się, że Niemiec napadł naszą Ojczyzną. Augustów był szczególnie narażony działania wojenne, gdyż leżał tuż przy granicyrusami Wschodnimi Nasi rodzice, ciotki, wujowie, sąsiedzi mieli jeszczewieżej pamięci pierwszą wojnę światowąej okropności związkuym dookoła była jedyna rozpacz. Pierwszy odruch to skryć się gdzieś, zapaść głębokouszczę, by przeczekać najgorsze. To przecież nie może trwać długo, to tylko takie zaskoczenieiemcem sobie poradzimy mamy przecież takie bitne wojsko. naradzie rodzinnej ciotka Stefka, siostra mojej Mamy, namawiała namiętnie wyjazd do malutkiej wioseczki Ewy, położonejesie niedaleko Sztabina. Tamzałasach lubtodoleobrych ludzi przeczekamy najgorsze. To miał być nasz azyl, najlepszyożliwych. Czy wówczas ktokolwiek przewidywał, jak okrutnie los